Van de redactie

Onze aardbol als wereldwijde speeltuin

29 november 2018

Auteur: Mark Weenink

Wie is de Mol? 2019 speelt zich af in……………Colombia!

Onze aardbol als wereldwijde speeltuinHet Colombiaans Verkeersbureau voor Toerisme zal een gat in de lucht gesprongen hebben toen ze hoorde dat het populaire AVROTROS televisieprogramma Wie is de Mol (WIDM) zich in Colombia afspeelde. Het programma is inmiddels opgenomen, de beelden ‘liggen’ waarschijnlijk in een digitale kluis, totdat de uitzendingen in januari 2019 beginnen.

De reclamecampagne is op 8 november begonnen, toen de locatie van het programma werd prijsgegeven met een muurschildering van de deelnemers in San Javier, Comuna 13. Deze beruchte wijk in Medellín stond en staat bekend om het bendegeweld en om haar indrukwekkende muurschilderingen.

Voor wie WIDM niet kent: het is een spelprogramma op een meestal exotische locatie, waarbij een team van tien deelnemers opdrachten moet uitvoeren om zo veel mogelijk geld te verdienen. Echter, een persoon saboteert (als het goed is ongemerkt) de boel. Niemand weet wie dat is en zowel de deelnemers als de kijkers thuis op de bank proberen dat te ontdekken.  Deelnemers die er het verst naast zitten, worden linea recta op het vliegtuig rustig naar huis gezet. Het is dus een combinatie van een spannende reis, stress, geheime verbonden, vertrouwen en verraad.

Geen hond wilde naar Colombia

Zonder te overdrijven: WIDM leeft onder het Nederlandse televisiepubliek en heeft zelfs een voorzichtige impact op toerisme. Wie is de Mol seizoen 2018 begon spectaculairder dan ooit: de deelnemers waren verspreid over maar liefst vijf ‘exotische’ landen, om samen te komen in Georgië. De beelden waren indrukwekkend en toonden een prachtig en hier vrij onbekend land. Gevolg was dat het toerisme vanuit Nederland daarheen toenam.

Tot voor kort lag het helemaal niet voor de hand dat een programma als WIDM zou worden opgenomen in een land als Colombia. Al decennialang wil Colombia zich ontdoen van haar slechte imago – drugs, ontvoering, oorlog. Eeen paar jaar geleden probeerde Colombia toeristen te lokken met de slogan ‘el único riesgo es que te quieres quedar’ (het enige risico is dat je er wilt blijven). Dat was natuurlijk een bagatallisering of zelfs ontkenning van de werkelijkheid: geen hond wilde of durfde naar Colombia.

Zelf vroeg ik jarenlang tevergeefs vrienden mee voor een trip, slechts een enkeling ging daadwerkelijk mee (Lorro!). Twintig jaar geleden kwam je alleen backpackers tegen,  tegenwoordig organiseren meerdere organisaties groepsreizen naar het land. Je ziet de populariteit ook terug in een toenemend aantal reisprogramma’s dat Colombia aandoet en de verkrijgbare reisgidsen, tegenwoordig een behoorlijk ruime selectie.

Salonfähig

De belangrijkste reden daarvoor is natuurlijk de vrede die de guerrillabeweging Farc en de Colombia regering tekenden na vijftig jaar burgeroorlog. Toch is Colombia zeker nog geen land waar je altijd en overal ongestraft door elke wijk of gebied kunt lopen, laat staan met een cameraploeg. Ondanks alle vooruitgang is onveiligheid een groot probleem, zoals meestal het geval is in landen met grote armoede en vooral extreme ongelijkheid.

En toch, Colombia begint salonfähig te worden. Colombia is bijna een continent op zich, dertig keer de oppervlakte van Nederland en bezoekers van het land roemen de onwaarschijnlijk aardige bevolking. Het grenst aan zowel de Atlantische als de Stille Oceaan.

Je vindt er de alle denkbare landschappen en natuur: oerwoud, bergen, hoogvlaktes, laagvlaktes, kustgebied. Cultureel en historisch is de diversiteit ook enorm. Je hebt grote steden als Bogotá, Medellín, Cali (hoofdstad van salsa) en middelgrote steden als Valledupar, de bakermat van de vallenatomuziek. En vniet te vergeten het stoffige Aracataca, geboorteplaats van schrijver Gabriel García Márquez, dat modelstond voor het fictieve dorpje Macondo uit Honderd jaar eenzaamheid.

Ook de moeite waard is La Guajira, een woestijnschiereiland met de inheemse bevolking Wayuu, die onder andere bekend staan om hun typisch kleurrijke tassen. Verder stikt Colombia van de natuurreservaten, een daarvan is Isla Gorgona (link leidt naar een digitaal magazine, zie pag. 24), de Colombiaanse variant van het Franse Duivelseiland, vereeuwigd in het (levens)verhaal Henri Charrière: Papillon. Aan de kant van de Stille Oceaan kun je in het juiste seizoen walvissen kijken. De precolombiaanse sites Tierradentro, San Agustín en La Ciudad Perdida (Verloren Stad) zijn ongeëvenaard mysterieus en mooi.

Minder geïnteresseerd in cultuur en geschiedenis? Voor de actieve Colombiaganger is het aanbod ook geweldig. Klimmen (Suesca), raften en paragliding (Bucaramanga), fietsen voor de wielerfanaten (bergetappes!), duiken (aan de Pacific of de Caribische kust), ga zo maar door.

Pretpark

Kortom, wellicht is WIDM een manier voor mensen om te laten ontdekken dat Colombia oneindig veel meer is dan het beperkte en bekrompen beeld  van Pablo Escobar en Narcos.

Toch een kleine kanttekening bij programma’s als WIDM.  Je kunt je natuurlijk afvragen in hoeverre het ethisch verantwoord is om op zo’n manier met een land en  zijn bewoners om te gaan. Onze aardbol als wereldwijde speeltuin. Daarin schuilt natuurlijk een element van decadentie en consumentisme. Overigens valt dat bij WIDM wel mee, naar mijn mening.

Net zoals in steden als Venetië, Barcelona en Amsterdam begtint ook in Colombia toerisme ongewenste bijeffecten te krijgen. Dat gebeurt bijvoorbeeld in het historische stadsgedeelte van Cartagena , een van mijn favoriete bestemmingen. De oorspronkelijke bewoners worden langzaamaan verdreven door stijgende huur- en koopprijzen, waardoor dit prachtige buurtje steeds meer een kunstmatig sfeer krijgt, een ‘pretpark’ voor toeristen. Dezelfde ontwikkeling is te zien in La Candelaria, het historische centrum in de hoofdstad Bogotá.

Terug naar WIDM. Ik ben niet een heel trouwe kijker, soms kijk ik een seizoen. Bij de editie van 2018 kreeg ik spontaan zin om af te reizen naar Georgië en de andere figurerende landen. Kenners stellen dat WIDM een van de mooist gemaakte programma’s van Nederland is, met veel aandacht voor het camerawerk en de postproductie. Het is nog een van de weinige programma’s waarvoor de hele familie op de bank klaar zit. Kandidaten verlaten met een smoes drie weken huis en haard om mee te doen aan het spel. Om de kijker nog meer het spel in te sleuren hebben de makers heel slim een app waarmee je zelf in een poule kan meespelen en raden wie de Molverdachte is. Daarnaast dikken ze de hele Molcultus nog aan door het programma Moltalk (nabeschouwing op de aflevering) en oud-deelnemers van eerdere edities van het programma.

Als Colombialiefhebber ben ik benieuwd naar waar WIDM allemaal opduikt in Colombia. Welke locaties heeft het programma gescout? Na alle ellende – die niet per se voorbij is – begint Colombia langzaam meer mainstream te worden. Ik gun het land en haar bewoners dus alle positieve exposure in de wereld. Hopelijk wordt het een spannende serie WIDM waarin Colombia de echte winnaar is!

Meer informatie: Wie is de Mol?  Begint zaterdag 5 januari 2019 bij AVROTROS om 20:30 op NPO1. #widm

Deelnemers van WIDM 2019

Presentatrice Evelien de Bruijn, acteur Rick Paul van Mulligen, journalist en programmamaker Sinan Can, presentatrice Merel Westrik, zanger Nielson, meester patissier Robèrt van Beckhoven, actrice Sarah Chronis, presentator Jamie Trenité, presentatrice Evi Hanssen en YouTuber en visagiste Nikkie de Jager. Presentator: Rik van de Westelaken

Gerelateerde berichten

Tegenstellingen, maar Chili moet vooruit

Tegenstellingen, maar Chili moet vooruit

Vijftig jaar na de staatsgreep in Chili van 11 september 1973 blijkt het tekenen van een gezamenlijke verklaring van links en rechts over democratie en mensenrechten onmogelijk. De herdenking legt bestaande tegenstellingen in de samenleving bloot. Dat is geen argument om dan maar niet te herdenken, maar wel om – met erkenning van verschillen – te werken aan versterking van democratie en mensenrechten, zeker in een tijd met een grote extreemrechtse partij.

Lees meer
Latijns-Amerika en Europa weer rond de tafel

Latijns-Amerika en Europa weer rond de tafel

Veel mensen zullen niets hebben opgepikt van de Europa-Latijns-Amerikaconferentie op 17 en 18 juli in Brussel. Toch is het belangrijk nieuws dat voor het eerst sinds acht jaar regeringsleiders van de 33 landen van CELAC (Gemeenschap van Latijns-Amerikaanse en Caribische Staten) en van de 27 landen van de Europese Unie weer met elkaar praatten. Ze spraken veel over sociaaleconomische samenwerking, maar over Oekraïne werden ze het niet eens.

Lees meer
agsdix-null

Politiek & Maatschappij

agsdix-null

Kunst & Cultuur

agsdix-null

Vrije tijd & Toerisme

agsdix-null

Economie & Ondernemen

agsdix-null

Milieu en Natuur

agsdix-null

Onderzoek & Wetenschap

Blijf op de hoogte

Adverteren op onze website?

Dat kan! Tegen een scherp tarief plaatsen wij uw advertentie.

Ontvang onze nieuwsbrief

Schrijf u in en ontvang onze digitale nieuwsbrief met een overzicht van onze nieuwe artikelen.

Volg ons op social media

Wees als eerste op de hoogte van nieuwe artikelen en deel artikelen met uw netwerk.

Share This