Lied over dappere vrouwen niet eerder in de Top 2000; nu wel?
Sting staat al vanaf het allereerste begin, in 1999, in de Top 2000. En niet met maar één nummer, nee, altijd met vier of vijf songs, waarvan Fragile nu al twintig jaar zijn hoogst scorende lied is. They dance alone kwam nog niet bij de eerste 2000. Gaat dat met uw hulp dit jaar veranderen?
Bij Sting moet ik altijd aan Phoebe denken, een van de zes vrienden uit de Amerikaanse sitcom Friends. Ze ontdekt dat het zoontje van een andere Friends-held in de klas zit bij de zoon van Sting en probeert dan van alles om aan gratis kaartjes voor een concert te komen. Natuurlijk tevergeefs. Maar het geeft aan hoe populair Sting was en is. Ook in Nederland waren zijn concerten altijd in een mum van tijd uitverkocht. Niet gek voor iemand die volgend jaar zeventig hoopt te worden en inmiddels al opa is.
The Police
Sting begint zijn muzikale carrière bij de band The Police, volgens de site van NPO2 in de periode 1978 – 1983 de belangrijkste popgroep ter wereld. Sting krijgt zijn naam al op de middelbare school, waar hij in zijn eerste bandje vaak een geelzwarte trui droeg, wat de vergelijking met een bij opriep bij zijn vrienden. Sindsdien gebruikt hij zijn echte naam, Gordon Sumner, alleen nog bij officiële gelegenheden. In 1983 neemt hij afscheid van The Police en gaat alleen verder.
Een veelzijdig artiest, verwerkt Sting een breed scala aan muziekstijlen in zijn nummers : jazz, pop, new wave en rock. Hij zingt, speelt virtuoos gitaar en kan ook met allerlei uiteenlopende andere instrumenten uit de voeten: van panfluit tot mandoline en saxofoon.
Amnesty International
Sting spreekt zich ook politiek uit. Zijn meest roemruchte uitspraak is dat hij “liever een aap in het Witte Huis ziet, dan Bush”. Amnesty International kan ook op hem rekenen en zo komen we bij het nummer They dance alone. Samen met The Police bezocht Sting in de jaren zeventig Chili. Het waren de hoogtijdagen van het regime van dictator Pinochet en Sting had Amnesty International gevraagd of zij dachten dat The Police onder die omstandigheden naar Chili kon gaan. “Hun advies was om te gaan, want, zeiden ze, in die landen staat rock-’n-roll voor vrijheid”, zei Sting tegen The Independent on Sunday in 1994. “Dus we gingen, 
maar het was behoorlijk confronterend. Soldaten en tanks op alle hoeken van de straten.”
They dance alone bezingt de Chileense vrouwen die in hun eentje de cueca dansen. Sting zag op het journaal hoe de vrouwen (moeders, echtgenotes, dochters) door de straten van Santiago dansten met een foto van hun verdwenen geliefde in hun hand, of op hun kleren gespeld. Sting zei erover: “Ik pak politieke zaken nooit frontaal aan. Met zoiets als They dance alone en het regime van Pinochet was de metafoor die van de vrouwen dansend voor de overheidsgebouwen; je kon die metafoor begrijpen of je nou wel of niet iets van de politieke situatie afwist.” Logischerwijs werd het nummer in Chili verboden.
Human Rights Now!
They dance alone was een van de nummers die Sting ten gehore bracht tijdens de concerten van Human Rights Now! in 1988. Dit was een wereldwijde toer waaraan behalve Sting ook Bruce Springsteen, Tracy Chapman, Peter Gabriel en Youssou N’Dour deelnamen. Doel was het geven van benefietconcerten in naam van Amnesty International, niet om fondsen te werven maar om aandacht te vragen voor de Verklaring van de Rechten van de Mens. Chili werd logischerwijs niet bezocht, Pinochet zat nog altijd in het zadel, maar de muzikanten van Human Rights Now traden wel op in Argentinië, Brazilië en Costa Rica. In het River Plate stadium in Buenos Aires woonden maar liefst 75.000 mensen het concert bij.
Toch was They dance alone geen echte hit en toen het nummer in 1988 uitkwam bereikte het in de Engelse hitlijst slechts een 94ste plaats. In Nederland deed het nummer het beter en kwam tot 27 in de Top-40. Op de zogenaamde B-kant van de single was de Spaanse versie te horen: Ellas danzan solas. Het lied is een ballade, vergelijkbaar met het eerder genoemde Fragile. Gaan we met zijn allen meehelpen om They dance alone tot nieuwe binnenkomer te bombarderen? Het lied en de Chileense vrouwen verdienen het!
Dit artikel maakt deel uit van de special Film, muziek en street art
