Dat Mexico al jarenlang het toneel is van grote stromen migranten die de VS proberen te bereiken is algemeen bekend. Dat deze migranten leven onder erbarmelijke omstandigheden en velen tijdens de reis om het leven komen ook. Minder bekend is echter dat onder deze migranten ook veel kinderen voorkomen. Jonge kinderen, die alleen reizen, illegaal op de daken van treinen, zonder ouders, zonder bescherming. Wat ze uiteindelijk gaan doen als ze bij de grens met de VS komen, weten ze nog niet, laat staan hoe ze zich gaan redden mochten ze de grens heelhuids oversteken.
Over dit thema heeft Rebecca Cammisa de documentaire Which Way Home gemaakt. Ze ging mee met de kinderen op de treinen en ondervond aan den lijve de gevaren van deze vorm van reizen. Doordat ze de kinderen overal volgt, komen deze tot leven. Je ziet ze in tijden van onschuldige kindervreugde en in tijden van groot leed. Aan de ene kant zijn ze ontzettend volwassen voor hun leeftijd, aan de andere kant blijven het hulpeloze kinderen die geen thuis hebben en nergens om naar toe te gaan, behalve naar het ‘paradijs’, de VS.
Which Way Home werd genomineerd voor een Oscar en won de Dirk VanderSypen Award 2011. Ook draaide de film al op het IDFA in 2009. De film draait nu op het LAFF in Utrecht op 7 en 8 mei. Voor wie hem eerder gemist heeft een mooie gelegenheid deze prachtige documentaire alsnog te zien. Een aanrader!
