Drie jonge meisjes proberen het hoofd boven water te houden in een favela in Rio de Janeiro. De eerste probeert als tienermoeder de voogdij over haar kind te behouden, de tweede heeft geen familie en is compleet op zichzelf aangewezen en de derde weerstaat dagelijks de seksuele driften van haar oom. Door middel van prostitutie proberen ze in elk geval financieel te overleven. Intussen blijven ze opvallend vrolijk, gaan ze winkelen en kletsen ze met elkaar over onbenulligheden.
Sonhos Roubados toont een harde kant van de Braziliaanse maatschappij. Als alleenstaande jonge vrouw ben je in een favela niet veel meer dan een prooi voor seks, en daarom lijkt prostitutie geen gek idee. Op die manier verdien je tenminste nog wat. De uitzichtloosheid van de situatie stemt droevig, en hoewel er hier en daar een opening wordt geboden naar een betere toekomst, sluit deze zich meestal weer even snel. Toch is Sonhos Roubados geen deprimerende film. De vrolijkheid van de meisjes is aanstekelijk, en hoewel het acteerwerk af en toe wat amateuristisch aandoet en de boodschap van de film er vrij dik bovenop ligt, is de film zeker onderhoudend.
Sonhos Roubados zal veel mensen aanspreken en won de publieksprijs op het filmfestival van Rio de Janeiro. In Utrecht op het LAFF is de film nog te zien op 10 mei.