Dromen zijn er om na te streven. Hoe hard er ook voor gewerkt moet worden. Achtergrond en afkomst kunnen het waarmaken van een droom echter belemmeren. Dit is ook het geval bij Rânia, de zestienjarige tiener die met haar moeder en twee broers in een van de sloppenwijken rond de Braziliaanse stad Fortaleza woont. Rânia leeft maar voor een ding: dansen. “Er zit me iets dwars in mijn hart. En alleen als ik dans, dan verdwijnt het.”, vertelt ze aan haar vrienden. Haar droom is dan ook om een professionele, beroemde danseres te worden, en Rânia zet alles in om haar doel na te streven. Ze komt voor een tweestrijd te staan wanneer haar beste vriendin Zizi, die haar geld verdient als paaldanseres bij een nachtclub, haar uitnodigt om in de club te komen dansen. Wanneer ze vervolgens ook Estele leert kennen, een professionele choreografe die veel potentie in haar ziet, wordt haar levenspad ingewikkeld.
Reggiseur Roberta Marques introduceert met Rânia (2012) een filmproductie met een verhaallijn die wellicht niet erg vernieuwend is, maar die desondanks het publiek weet te boeien. Centraal staat de vriendschap tussen Rânia en Zizi. De meisjes delen alles met elkaar, alhoewel beiden tot dan toe een ander levenspad bewandeld hebben. Zizi is al naar Italië afgereisd en had daar de droom om bekend te worden. Maar ongeluk bracht haar op de straat, en ze keerde met haar vriendje weer terug naar Brazilië. Zizi is zelfverzekerd en bewust van haar seksualiteit. Rânia heeft op dit gebied nog veel te ontdekken, iets dat in de film duidelijk zichtbaar is wanneer het jonge meisje als een onschuldige prinses rond de palen van de nachtclub zwiert. Dit levert overigens ook aan aantal scènes op die wellicht een storende indruk achterlaten, bijvoorbeeld wanneer Râvia de veel oudere clubeigenaar met haar vrouwelijke charmes overhaalt om haar een gunst te verlenen.
Rânia bevat scenes vol liefde en passie, die worden afgewisseld met momenten van stilte en schoonheid. Juist hierin zit dan ook de kracht van de film, omdat zichtbaar wordt hoe beide meisjes op hun eigen manier op zoek zijn naar zichzelf. De zwijgende scènes waarin Zizi dromend voor zich uit staart spreken boekdelen, wat er voor zorgt dat de kijker ook tijdens de stillere momenten geïnteresseert blijft. En dan is er nog de vraag of de ambitieuze Rânia haar droom weet waar te maken. Wordt het meisje voor haar harde werken beloond? En wat komt er van de sensuele en levenslustige Zizi terecht? Het is aan de kijker om te bepalen of de afloop van Rânia als een cliché te bestempelen is.
Rânia | Roberta Marques | Brazilië | 2012 | 85 minuten | Portugees gesproken | Engels ondertiteld
Rânia is van 8 t/m 19 augustus te zien op het World Cinema Festival te Amsterdam.
