Vrijheid heeft Sebastian Marroquín, de zoon van drugsbaron Pablo Escobar niet. De Colombiaanse documentaire Los pecados de mi padre (Sins of my father) van Nicolas Entel en Pablo Farina, vormt wel een doorbraak in zijn leven. Marroquín heeft jarenlang slechts één foto van zijn vader, namelijk van diens eerste communie. Zo kan niemand hem herkennen. Het is het enige eerlijke moment dat hij met zijn vrienden kon hebben zonder zijn eigen identiteit in gevaar te brengen. De documentaire vertelt aan de hand van archiefmateriaal en interviews over het leven van Pablo Escobar. Het is een vakkundig gemaakte, verrassende en intrigerende documentaire die de toeschouwer weet te raken.
Vanuit zijn toevluchtsoord in Argentinië zoekt Marroquín contact met de zonen van twee belangrijke slachtoffers van zijn vader om af te rekenen met het verleden: de toenmalige minister van justitie Lara Bonilla en toenmalig presidentskandidaat Luís Carlos Galán. De documentaire vertelt het verhaal van een zoon die van zijn vader houdt, ook al heeft die fouten gemaakt waarvan hij met de gevolgen moet leven. De hereniging met het verleden zorgt ervoor dat Sebastian Marroquín weer Juan Pablo Escobar kan zijn. De zoon van, zonder zich te hoeven verantwoorden voor diens daden. Al brengt de vertoning van de documentaire hem ook weer in Colombia waar nog steeds mensen rondlopen die hem willen vermoorden.
Inside the World’s Toughest Prisons
Ooit bezocht ik in Colombia twee gevangenissen: de vrouwengevangenis Buen Pastor (de goede herder) en mannengevangenis La Picota (genoemd naar de wijk waar de gevangenis ligt). Toevallig was er een Franse journalist aanwezig voor het maken van een documentaire. Ik moest eraan terugdenken bij het kijken van de Netflix documentairereeks Inside the World’s Toughest Prisons.
