“Wat als de tijd niet in een rechte lijn liep, en momenten zoals losse knikkers waren?” Dit vraagt een van de personages uit de film La Noche de Enfrente, van regisseur Raúl Ruiz. Dit idee, van momenten waar je als knikkers mee kunt spelen, lijkt ten grondslag te liggen aan de laatste film van deze bekende Chileense regisseur.
Hoofdpersoon van de film is Don Celso, een professor die op het punt staat met pensioen te gaan. Ruiz toont de laatste vijf werkdagen van deze zonderlinge, oude man. Hierbij lopen realiteit, fantasie, heden en verleden door elkaar. Zo zien we een jonge Celso in gesprek met zijn favoriete historische figuren: piraat Long John Silver en componist Beethoven. Ondertussen is de oude Celso ervan overtuigd dat hij binnenkort vermoord zal worden.
La noche de enfrente is gebaseerd op de gelijknamige roman van Chileense schrijver Hernán de Solar. De uitvoering van de film heeft echter ook veel weg van een toneelstuk, met name in het decor en de dialogen. Daarnaast speelt Ruiz met lichtval, waarmee het artificiële karakter van het filmproces benadrukt wordt. Deze elementen versterken het surreële gevoel dat de verhaallijn oproept en geven de film een unieke sfeer.
Als kijker is er aan het verhaal soms geen touw vast te knopen, maar dat hoeft ook niet. Het beste kun je meegaan in Ruiz’ poëtische knikkerspel. Onderweg komen in karakteristieke, filosofische dialogen veel centrale thema’s uit Ruiz’ uitgebreide oeuvre voorbij: leven en dood, muziek, literatuur, politiek en natuurlijk de tijd. Door deze diverse thematiek is La noche de enfrente geen makkelijke film, maar juist daardoor blijft hij lang in je hoofd zitten.
La noche de enfrente | Raúl Ruiz | 2012 | Chili | 110 minuten | Spaans gesproken | Engels ondertiteld
La noche de enfrente is nog tot 2 februari te zien op het Internationaal Film Festival Rotterdam.
