Spanning, geweld, tragiek. In Días de gracia is het allemaal ruimschoots aanwezig. Deze debuutfilm van regisseur Everardo Gout opent met een shot van een oneindige huizenzee: Mexico-Stad. Er wonen meer dan twintig miljoen mensen en het leven is er een strijd. Met sprongen in de tijd (de WK’s voetbal van 2002, 2006 en 2010) volgt de kijker de lotgevallen van Lupe Esparza, Doroteo en de vrouw van een ontvoerde zakenman.
Esparza is een harde, relatief eerlijke politieagent, die het niet altijd even nauw neemt met de regels, maar wel het juiste probeert te doen. Samen met zijn partner Melquiadez probeert hij zich te handhaven in een wereld van geweld en corruptie. Doroteo is een tienerjochie, dat van boksen en voetbal houdt. Op een gegeven moment raakt hij op het verkeerde pad. De vrouw blijft radeloos achter als haar echtgenoot ontvoert wordt, in Mexico een praktijk van alledag, getuige de professionele begeleiding die ze als snel inhuurt.
De drie verhaallijnen komen bij elkaar, maar dat is de kijker niet meteen duidelijk. Dit komt ook omdat Gout de kijker soms op het verkeerde been zet. Het voetbal, dat als constante door het verhaal loopt, zorgt ervoor dat mensen tijdelijk hun sores vergeten en minder waakzaam zijn. Dat geldt voor politieagenten, maar zeker ook voor criminelen, houdt Esparza’s baas hem voor, en dus moeten ze hun slag slaan in deze ‘dagen van gratie’.
De acteurs zijn goed gecast en spelen overtuigend. De ontvoerders zijn rauw, volks en in zulke omstandigheden opgegroeid dat er weinig andere kansen voor hen waren. Doroteo, 15 jaar, volgt in hun voetsporen, maar is nog niet zo gehard. De ontvoerde zakenman probeert dan ook contact met hem te maken. In hoeverre dat lukt, is echter de vraag. Het onmenselijke van ontvoering komt goed naar voren.
Mexicanen zijn niet altijd even blij met het beeld van hun land dat in films als Días de gracia wordt geschetst. Natuurlijk is meer. Maar het probleem van geweld, drugs en ontvoering zijn – helaas – zeker wel aan de orde van de dag.
Días de gracia is een mooie en tegelijk trieste film. Hoeveel je ook over de Mexicaanse problematiek van geweld, armoede, drugs en de uitzichtloze situatie weet, hoe beeldend het ook wordt verbeeld in de film, het is moeilijk te bevatten wat het nou daadwerkelijk inhoudt om in zo’n maatschappij te leven. De pijn van de mensen als individu en van de maatschappij als geheel zijn bijna onbeschrijflijk. Met Días de gracia doet Gout een aardige en zeker bezienswaardige poging. Een film om op je in te laten werken en verder te kijken dan de beelden die je gezien hebt.
Días de gracia | Everardo Gout | Mexico | 2011 | 133 minuten | Spaans gesproken | Engels ondertiteld
Días de gracia is van 7 tot en met 12 mei te zien op het Latin American Film Festival in Utrecht.
