Het is 1994 en de Colombiaanse hoofdstad Bogota wordt geteisterd door geweld en corruptie. De stad heeft een slechte naam in binnen- en buitenland. De documentaire Bogota Change, gemaakt door regisseur Andreas Mol Dalsgaard en dit jaar te zien op het Movies that Matter Festival, begint in dit jaar, vlak voordat de stad en haar samenleving grote veranderingen zouden ondergaan: de normen en waarden gaan op de schop én de stadsinfrastructuur wordt volledig vernieuwd. Deze veranderingen leiden tot een indrukwekkende metamorfose van het gevaarlijke Bogota: het wordt een stad met minder geweld, minder moorden, minder verkeer en meer tevredenheid onder de bevolking.
De documentaire geeft een portret van Bogota tussen 1994 en 2000. De sleutelrol daarin is voor twee burgemeesters die de metamorfose van de stad in gang zetten. Stap voor stap wordt uitgelegd welke cruciale acties van deze moedige burgemeesters ertoe leidden dat Bogota zich kon ontpoppen tot een moderne en veiligere metropolis. Moedig omdat zij voor het eerst durfden het totaal anders te doen dan hun voorgangers. De eerste burgemeester, Antalas Mockus, werd gekozen in 1995. Hij was de rector van de Universiteit van Bogota die in opspraak kwam toen hij zijn broek liet zakken en zijn achterste liet zien aan de studenten die aanhoudend protesten organiseerden. Die actie kostte hem zijn baan, maar gaf hem zijn positie als burgemeester. Juist door die actie kreeg de samenleving in Bogota vertrouwen in hem, omdat hij durf had en een andere aanpak dan zijn voorgangers. Ook werd hij zeer gewaardeerd om zijn eerlijkheid.
Mimespelers
Met onorthodoxe methodes slaagde Mockus erin om een mentaliteitsverandering in de stad te brengen. Zo had hij een ludieke actie om de ‘ik eerst’ cultuur in het verkeer te veranderen, die veel ongelukken veroorzaakt. Met mimespelers ging hij het verkeer regelen. Niemand geloofde dat het kans van slagen had en toch…Mockus slaagde erin de cultuur te veranderen en daardoor het aantal verkeersdoden omlaag te brengen. Dit was maar één van zijn vele ludieke acties die uiteindelijk tot een vreedzamere samenleving leidde.
De volgende burgemeester, Enrique Peñalosa, werd gekozen in 1998 en kon voortbouwen op het erfgoed dat Mockus had achtergelaten. Terwijl Mockus de normen en waarden binnen de samenleving veranderde, nam Peñalosa de infrastructuur en stadsplanning van Bogota volledig op de schop. Hierdoor werd het verkeer beter geregeld, de stad duurzamer, alle woningen kregen elektriciteit en stromend water en gevaarlijke gebieden werden tot gezellige en veilige zones gemaakt. Voor Peñalosa werd educatie heel belangrijk: hij liet meerdere bibliotheken bouwen waar een groot deel van de bevolking toegang tot had. Mockus werd hierna weer burgemeester en samen zorgden zij ervoor dat Bogota een stad werd met zeer toegankelijk openbaar, autovrije zones en zondagen, parken, fietspaden, etc. Bogota bloeide op en werd de moderne stad die het nu is.
Bogota Change toont de veranderingen met beeldmateriaal van de stad tussen 1994 en nu. Mooi is te zien hoe de infrastructuur en het uiterlijk van de stad veranderde. Door middel van interviews wordt dieper ingegaan op de idealen van beide burgemeesters. Bogota Change is een inspirerend verhaal van hoe een stad die doordrongen is van geweld, corruptie en gevaar met de juiste keuzes vanuit de politiek veiliger, schoner en duurzamer kan worden.
Bogota Change, Andreas Mol Dalsgaard, Denemarken/Colombia, 2009, 55 minuten.
De film is vertoond tijdens het Movies that Matter Festival van 24 maart tot en met 1 april 2017 in Den Haag.
