“Wat is de kern van een gezin?”, vraagt Claudia Lisboa aan haar vader.
“Een goede betrekking tussen de ouders en de kinderen. Het is vrijheid”, antwoordt de vader.
“Vind je dat je me vrijheid gaf?”
“Ik denk van wel”.
“Ik denk van niet”, aldus Claudia Lisboa, hoofdpersoon en regisseur van Beauty Refugee.
De film gaat over een Braziliaanse vrouw die, zoals ze zelf zegt, naar Europa is gevlucht om aan de obsessieve schoonheidsidealen van haar familie te ontkomen. In de documentaire probeert Lisboa te ontrafelen waarom haar familie zo geobsedeerd is door schoonheid en wat het effect is geweest – en nog steeds is – op haar leven. De camera volgt de intieme gesprekken tussen Lisboa en de afzonderlijke familieleden op de voet en maakt de toeschouwer deelgenoot van een persoonlijk drama. “Vond de familie het vervelend gefilmd te worden?” “Nee hoor, zo zijn ze gewoon”, laat Lisboa na afloop van de vertoning weten. Gelet op het zeer persoonlijke portret, dat veel inzicht geeft in familieverhoudingen in het algemeen, is Beauty Refugee een instrument van Lisboa om weer vrijheid te krijgen. Gelet op het resultaat – een boeiende beklemmende documentaire – is dit haar gelukt.
Inside the World’s Toughest Prisons
Ooit bezocht ik in Colombia twee gevangenissen: de vrouwengevangenis Buen Pastor (de goede herder) en mannengevangenis La Picota (genoemd naar de wijk waar de gevangenis ligt). Toevallig was er een Franse journalist aanwezig voor het maken van een documentaire. Ik moest eraan terugdenken bij het kijken van de Netflix documentairereeks Inside the World’s Toughest Prisons.
