Abrir Puertas y Ventanas (Open deuren en ramen), de debuutfilm van de Argentijnse regisseusse Milagros Mumenthaler, vertelt het verhaal van drie zussen. Marina, Sofia en Violeta wonen samen in het huis van hun pas overleden grootmoeder. Hun ouders zijn eerder al overleden. De meiden moeten hun leven weer oppakken, wat een moeilijke opgave blijkt.
Marina, de oudste zus, wil alles houden zoals het was. Ze probeert verantwoordelijk te zijn voor haar zusjes, maar heeft ook breekbare momenten. Sofia scheldt tegen iedereen en verkoopt in het geheim de spullen van oma en ouders. Violeta ligt de hele dag in haar ondergoed op de bank, te lui om zelfs maar de telefoon op te nemen. Als ze er halverwege de film vandoor gaat met haar vriendje, wordt de relatie tussen Marina en Sofia alleen nog maar moeilijker.
Het tempo van de film ligt traag, met veel langdurige shots van het oude huis waar de hele film zich afspeelt. De focus op deze locatie maakt dat de kijker de gespannen relatie tussen de zussen op een subtiele manier opgedrongen krijgt. De film zoomt in op de verveling en het gekibbel, maar toont af en toe gevoelige momenten, waar het verdriet van de meisjes mooi in beeld wordt gebracht. Juist door het slepende tempo en soms theatrale karakter van de film kun je hier niet omheen. Maar ook raak je geïrriteerd door het gehang en geruzie van de zussen, dit is juist wat de film tot een geloofwaardig en intiem portret van hun rouw en frustratie maakt.
Abrir Puertas y Ventanas maakt deel uit van het programma Bright Future op het Internationaal Film Festival Rotterdam, waarin films van veelbelovende regisseurs getoond worden. Op het filmfestival van Locarno won de film de Gouden Luipaard, prijs voor de beste film. Ook kwam Maria Canale, in de rol van Marina, op dit festival uit de bus als beste actrice.
De film is vanaf 23 februari te zien in de bioscoop. Het Latin American Film Festival (LAFF) heeft het Argentijnse drama geadopteerd als preview film voor het festival dat van 18 tot 27 april plaatsvindt in Utrecht.
