Amnesty International heeft ernstige schendingen van de mensenrechten in 2019 gedocumenteerd in 24 landen op het Amerikaanse continent. Hieronder staan enkele van de belangrijkste mensenrechtenschendingen.
BOLIVIA
Na het aftreden van Evo Morales te midden van een sociaal-politieke crisis in november, heeft interim-president Jeanine Áñez een decreet uitgevaardigd waarin straffeloosheid aan de strijdkrachten werd verleend. Op grond hiervan onderdrukten veiligheidstroepen protesten met als gevolg doden, tientallen gewonden en aantijgingen van buitensporig gebruik van geweld. Ten minste 35 mensen stierven op gewelddadige wijze in het kader van de protesten.
BRAZILIË
De regering van president Bolsonaro heeft zijn openlijke anti-mensenrechtenretoriek in praktijk gebracht door middel van administratieve en wetgevende maatregelen. Het jaar zag ook een toename van het aantal moorden door de politie in actieve dienst. Er waren ernstige milieucrises in de Amazone die onevenredige gevolgen hadden voor inheemse volkeren en lokale traditionele gemeenschappen. Er waren pogingen om de activiteiten van maatschappelijke organisaties in te perken en bedreigingen tegen en moorden op mensenrechtenverdedigers.
CHILI
Chili eindigde 2019 met de ergste mensenrechtencrisis sinds het regime van generaal Augusto Pinochet, met massale demonstraties tegen de grote ongelijkheid. Ten minste 31 mensen stierven gewelddadig in de context van de protesten, die door de staatstroepen sterk werden onderdrukt.
COLOMBIA
Door het aanhoudende interne gewapende conflict en de geschillen over territoriale controle na de ondertekening van het vredesakkoord in 2016 welde het geweld opnieuw op. De belangrijkste slachtoffers bleven de gemeenschappen van inheemse volkeren, Afro-afstammelingen en boerengemeenschappen. Colombia was het meest dodelijke land ter wereld voor mensenrechtenverdedigers, met 106 moorden.
CUBA
Een jaar na het aantreden van president Díaz-Canel bleven de Cubaanse autoriteiten willekeurig kunstenaars, journalisten en leden van de politieke oppositie oppakken en gevangen zetten. Amnesty International noemde zes gewetensgevangenen, die slechts een fractie vertegenwoordigen van degenen die waarschijnlijk worden vastgehouden, alleen vanwege de vreedzame uitdrukking van hun meningen of overtuigingen. Het eiland bleef grotendeels gesloten voor onafhankelijke mensenrechtenmonitors.
MEXICO
Het eerste jaar onder een nieuwe regering bracht zorgwekkende beslissingen met betrekking tot veiligheid, waaronder de oprichting van een civiele Nationale Garde die voornamelijk uit militairen bestaat. Het aantal gemelde verdwijningen steeg tot 61.637. Geweld tegen vrouwen bleef bestaan, met 1.006 onderzoeken geopend naar vrouwenmoorden. Intimidatie van en moord op mensenrechtenactivisten en journalisten gingen door. Mexico koos voor een op veiligheid gebaseerde benadering van migratiekwesties en gebruikte de Nationale Garde om migranten te arresteren.
NICARAGUA
De crisis in Nicaragua ging door, met willekeurige aanhoudingen, gerichte moorden, grenzen stellen aan de vrijheid van meningsuiting en demonstraties en aanvallen op ngo’s, journalisten en mensenrechtenactivisten. Duizenden werden gedwongen het land te ontvluchten en de autoriteiten blokkeerden de toegang van internationale instanties.
PERU
Autoriteiten legden xenofobe verklaringen af en legden strengere toelatingseisen op aan Venezolaanse asielzoekers. De regering slaagde er ook niet in de blootstelling van inheemse gemeenschappen aan giftige metalen aan te pakken en het gebrek aan effectieve regelgeving had invloed op de rechten van inheemse volkeren.
VS
Amerikaanse autoriteiten hebben tienduizenden asielzoekers aan de grens tussen de VS en Mexico vastgehouden, mishandeld en afgewezen, in strijd met nationale en internationale wetten. Als gevolg hiervan werden niet-begeleide minderjarigen, gezinnen, LGBTI-mensen en anderen geconfronteerd met misbruik zowel in Noord-Mexico als in Amerikaanse detentiecentra voor immigratie. De regering van Trump misbruikte in toenemende mate het strafrechtsysteem om mensenrechtenverdedigers te bedreigen en lastig te vallen.
VENEZUELA
De regering van Maduro ging door met buitengerechtelijke executies, willekeurige aanhoudingen, buitensporig gebruik van geweld en marteling als onderdeel van een repressiebeleid om de afwijkende mening tot zwijgen te brengen. Ten minste 47 mensen werden gedood in de context van protesten, onder wie 21 mensen die in januari stierven door toedoen van veiligheidstroepen en gewapende burgers. Dit zijn mogelijk misdaden tegen de mensheid. Gebrek aan voedsel, medische zorg en basisvoorzieningen hebben ruim 4,8 miljoen mensen gedwongen het land te ontvluchten.
