De Guatemalteekse film Nuestras Madres heeft een onderscheiding gewonnen tijdens het programma van de kritiekweek op het filmfestival in Cannes.
Nuestras Madres (Onze Moeders) is de eerste Guatemalteekse film ooit vertoond op het prestigieuze Cannes filmfestival in Frankrijk. De film won eerder de SACD prijs op de 58eeditie van semaine critique, een sectie die parallel loopt aan die van het filmfestival.
De film, die is geregisseerd door Cesar Diaz, focust op de massamoord van de inheemse Mayabevolking en vertelt het verhaal van een jonge onderzoeker die probeert de identiteit van de doden in de massagraven te identificeren tijdens de burgeroorlog. Deze oorlog vond plaats van 1960 tot 1966, waarin 200.000 mensen zijn gedood of verdwenen.
“Degene die overblijft heeft altijd het gevoel dat de vermisten op een dag weer zullen verschijnen, en die situatie is verschrikkelijk omdat je altijd die hoop zal hebben”, zei de regisseur. Diaz’ vader was een van de vermiste mensen en zijn ervaring functioneerde als vertrekpunt voor zijn film.
Volgens Diaz keert Guatemala de doden de rug toe zonder de families enige vorm van gerechtigheid te bieden. Hij meent dat veel is gezegd over de Argentijnse en Chileense dictaturen maar dat mensen niet bekend zijn met de Guatemalteekse dictatuur. De film is ontstaan uit de behoefte om over de geschiedenis van het land te discussiëren.
Na een door de VS gesteunde coup werd in 1954 een militair regime geïnstalleerd in Guatemala. Een opstand hiertegen leidde tot een burgeroorlog tussen de regering en linkse groeperingen in 1960. De rebellen werden vooral gesteund door de landelijke bevolking die bestond uit inheemse Maya’s en ladino campesinos, een mestizo bevolkingsgroep van gemengde Spaanse en inheemse komaf. De Guatemalteekse regering van die tijd is veroordeeld voor genocide tegen de Mayabevolking en de schending van mensenrechten.
De film toont echte familieleden van de doden en vermisten. Vrouwen houden de erfenis levend en delen deze met de volgende generatie. “Zij zijn degenen die het land behouden. De dag dat deze vrouwen het begeven, gaat het land naar de knoppen. Zij zijn degenen die het geheugen bewaren, de wijsheid en de meest gezonde sociale banden”, zei Diaz. De regisseur is “zeer enthousiast” om in Cannes te zijn met een film als deze, voor hem is cinema een “politieke daad, niet slechts een artistiek gebaar.”
