Column Colombia

Petro de Twitteraar

24 maart 2014

Nico Verbeek

Afgelopen week was het eindelijk zo ver. Gustavo Petro, de omstreden burgemeester van Bogotá, moest het veld ruimen. Na wekenlang juridische touwtrekkerij moest hij afreden als gevolg van een disciplinaire sanctie van de procureur-generaal.

Petro is een ex-guerrillero en kreeg bekendheid toen hij als parlementariër het schandaal aan het licht bracht van politici die banden hadden met rechtse illegale paramilitairen. Met gevaar voor eigen leven onthulde hij dat talloze politici, vooral van de partij van toenmalig president Álvaro Uribe, in het parlement waren gekomen met steun van paramilitaire organisaties.

Toen de inwoners van de hoofdstad hem eind 2011 tot burgemeester kozen, werd daarom veel van hem verwacht. Maar al snel bleek dat hij niet voor bestuurder in de wieg was gelegd. De media werden steeds kritischer, Petro kon daar niet goed tegen en reageerde furieus en tactloos. Het resultaat was dat hij in de media geen goed meer kon doen en dat vrijwel alle klassieke mediakanalen voor hem dichtgingen.

En daarom moest Petro op zoek naar een andere manier om te communiceren met de burgers in Bogotá. Hij vond dat al snel in het nieuwe medium bij uitstek, de miniblog ofwel de Twitter-boodschap van 140 tekens. In de 809 dagen dat hij in totaal aan de macht was, verstuurde hij maar liefst 68.000 tweets, gemiddeld 84 tweets per dag!

Het sociale netwerk was de redding voor de man die bij weinigen nog enig goed kon doen. Daarom zette hij als het ware zijn werkbureau maar op straat. Petro slaagde er op die manier wel in -veel meer dan andere politici- om de burgers rechtstreeks te bereiken. En iedereen die hem een twitter-bericht stuurde, diende hij van repliek, zelfs diegenen die hem beledigingen en dreigementen naar het hoofd slingerden.

Een probleem van het twitteren is wel dat het een heel andere dynamiek heeft dan bijvoorbeeld een journalistiek interview. Je kunt geen tegenvragen stellen en ook is in een bestek van 140 tekens weinig ruimte voor een grondige analyse of van een afgewogen oordeel. Een tweet is een schreeuw in de ruimte, die een paar seconden blijft nagalmen, maar door de aard van het medium is er geen plaats voor context of duiding.

Vóór Petro pleit weer wel dat hij een authentieke twitteraar is en dat hij niet een stafmedewerker of een handig neefje inhuurt om zijn sociale netwerken te verzorgen, zoals veel andere ‘moderne’ politici doen. Maar, komt Petro door al dat hartstochtelijk twitteren, de hele dag lang, nog wel aan regeren toe? Daar had hij helemaal geen tijd voor, of misschien wist hij ook niet echt goed hoe dat moest, regeren en besturen. En dat is toch waar een bestuurder uiteindelijk op af wordt gerekend: de resultaten van zijn beleid.

Daarom was Petro misschien wel de beste twitteraar van het land, maar helaas ook een heel slechte burgemeester.

Gerelateerde berichten

Kerst vervroegd in Venezuela!

Kerst vervroegd in Venezuela!

De Venezolaanse dictator Nicolás Maduro kon dit jaar niet wachten tot december en heeft per decreet het kerstfeest vervroegd. In zijn eigen tv-programma zei hij: “Het is september, maar het ruikt al naar Kerstmis. En daarom ga ik dit jaar, als eerbetoon aan u, mijn landgenoten, uit dankbaarheid aan u, de vervroeging van Kerstmis afkondigen! Kerstmis begint! Kerstmis is aangebroken met vrede, geluk en veiligheid!”

Lees meer
Met het mes op de keel

Met het mes op de keel

De laatste tijd gaat het in de media veel over een merkwaardige statistiek: het uitzonderlijk hoge aantal sterfgevallen onder buitenlanders in Medellín. De doodsoorzaak is variabel: van een mislukt experiment met drugs of een ‘gewone’ hartaanval op een hotelkamer tot de klassieke truc waarbij een goed uitziende maar criminele dame een jongeman oppikt, hem (net iets te veel) scopolamine toedient om hem daarna te beroven van zijn bezittingen.

Lees meer
Schrik in de kabelbaan

Schrik in de kabelbaan

Het gebeurde eind juni op een woensdag, om half vijf ‘s ochtends, kort nadat de eerste passagiers van de dag in de cabines van de Metrocable stapten. Een van die cabines, afkomstig van station Santo Domingo, botste bij aankomst op station Andalucía, bovenop de cabine ervoor. Hij raakte los van de kabel en kwam tien meter beneden op de grond terecht. En dus gebeurde waar vooral types zoals ik, behept met een extreme hoogtevrees, altijd bang voor zijn als ze in zo’n kabelbaan stappen.

Lees meer

Blijf op de hoogte

Adverteren op onze website?

Dat kan! Tegen een scherp tarief plaatsen wij uw advertentie.

Ontvang onze nieuwsbrief

Schrijf u in en ontvang onze digitale nieuwsbrief met een overzicht van onze nieuwe artikelen.

Volg ons op social media

Wees als eerste op de hoogte van nieuwe artikelen en deel artikelen met uw netwerk.

Share This