Column Colombia

In handen van hufters

10 september 2022

Nico Verbeek

Het was geen prettig gezicht. De pas beëdigde senator stond stomdronken voor de ingang van het hotel in Cartagena te schelden tegen politieagenten, nadat het personeel van het hotel hun hulp hadden ingeroepen. De senator ging gekleed in luchtige, witte kleding, was bezweet van opwinding en had een vochtige plek in z’n kruis waar hij de urine z’n vrije loop had gelaten. Hij moest door leden van zijn veiligheidsteam vastgepakt worden, anders was hij de politieagenten te lijf gegaan.

De naam van deze senator is Alex Flórez, vertegenwoordiger van het Pacto Histórico, het platform van de eerste ‘progressieve’ president in de geschiedenis van Colombia, Gustavo Petro. De politieke beweging die rondbazuinde dat de oude politiek voorbij was en dat het voortaan allemaal anders zou gaan, als zij aan de macht zouden komen.

Senator Flórez besloot een avondje te gaan stappen in Cartagena, de badplaats die bekend staat om zijn stranden en onstuimige nachtleven. Na de avond en een deel van de nacht doorgehaald te hebben in de discotheken en bars van de stad, liet hij zijn dienstauto nog even langs de Torre de Reloj rijden, in een buurt waar (jonge) prostituees klanten zoeken. Daar pikte hij een meisje op en nam haar mee naar zijn hotel.

Bij de receptie van het hotel begonnen de problemen. De receptioniste vroeg de dronken hotelgast of zijn gezelschap een identiteitsbewijs kon laten zien, want ze wilde zich verzekeren dat hij geen minderjarig meisje mee naar zijn kamer nam. Die ID had ze niet bij zich en daarom weigerde de receptie, conform de regels van het hotel, het meisje de toegang. Senator Flórez ontstak in woede en de zaak liep volledig uit de hand. Politieagenten werden erbij gehaald en die probeerden de senator te kalmeren, maar toen richtte de furie van Flórez zich op de agenten. Hij wilde ze te lijf gaan en schold ze uit voor moordenaars.

Het is niet de eerste keer dat Alex Flórez een schandaal veroorzaakt in zijn nog maar korte politieke loopbaan. Hij is bondgenoot en persoonlijke vriend van de burgemeester van Medellín, Daniel Quintero, en lid van zijn politieke beweging van ‘onafhankelijken’ die sinds bijna drie jaar aan de macht is in Medellín en daar een crimineel netwerk van corruptie en nepotisme heeft opgezet. Flórez werd raadslid en Quintero lobbyde bij toenmalig presidentskandidaat Petro om de volkomen ontoonbare Flórez op een verkiesbare plek op de lijst van volksvertegenwoordigers van het Pacto Histórico te krijgen. Dat lukte uiteindelijk.

In Medellín stond Flórez al langer bekend vanwege zijn huftergedrag, dat naar de oppervlakte komt als hij gedronken heeft, maar dat zich ook openbaart zonder alcohol. Als raadslid had hij de beschikking over een veiligheidsteam met geblindeerde auto’s, waarvan hij er twee in een dronken bui in de vernieling reed, allemaal op kosten van de belastingbetaler. Op een verkiezingsbijeenkomst van Petro in Medellín gaf hij een vrouwelijke partijgenoot van het Pacto Histórico een duw en een elleboogstoot, omdat ze te dicht in de buurt probeerde te komen van de presidentskandidaat, want die plek had hij voor zichzelf gereserveerd. Flórez werd eerder door een ex-partner beschuldigd van huiselijk geweld. Ook speelde Flórez als raadslid en socio van burgemeester Quintero een belangrijke rol in de corrupte praktijken van de lokale regering – voor elk overheidscontract moeten ondernemers tien procent commissie afstaan.

Senator Flórez verklaarde in een radioprogramma, de dag nadat de beelden van zijn gênante spektakel viraal waren gegaan, dat hij helemaal geen excuses hoefde te maken, want hij was gekozen om ‘wetten te maken en niet vanwege zijn goeie gedrag’. Wat hij deed in z’n privéleven was zijn zaak, volgens hem. Op dat interview kwam nogal wat kritiek en daarna besloot hij, uit opportunisme, alsnog z’n excuses aan te bieden.

Vreemd genoeg waren de reacties vanuit het Pacto Histórico en van zijn politieke socios erg lauw. Z’n politieke mentor Quintero zei dat het niet handig was wat hij had gedaan, maar dat hij overtuigd was dat hij zijn leven zou beteren. President Petro liet niet van zich horen. Voor de rest bleef het opmerkelijk stil. En dan te bedenken dat ongeveer de helft van Petro’s partij uit vrouwen bestaat. Een dronken senator die een (misschien) minderjarige prostitué oppikt en de politie verrot scheldt als die haar de toegang weigert tot een hotel. Ik probeer me voor te stellen wat de reactie zou zijn als een politicus van de oude garde ook maar een tiende had geflikt van wat senator Flórez heeft uitgespookt…

Ondertussen blijft de ethische commissie van het Pacto Histórico zwijgen, president Petro heeft het druk met andere zaken, het OM zwijgt en ik hoor niemand zijn aftreden eisen. Flórez zelf heeft een ziekteverlof van 14 dagen aangevraagd, ongetwijfeld in het volste vertrouwen dat na die periode iedereen in het land de zaak vergeten zal zijn en hij vrolijk door kan gaan met zijn huftergedrag en corruptie, allemaal onder de paraplu van de eerste ‘linkse’ regering in Colombia. De verontwaardiging over misstanden is in deze kringen kennelijk selectief en het laakbaar gedrag van eigen politici wordt verrassend makkelijk door de vinger gezien. Als senator Flórez met dit gedrag wegkomt, hoe ver zal de morele standaard de komende vier jaar nog zakken?

Gerelateerde berichten

Moeders van de Candelaria: 25 jaar op zoek naar de waarheid

Moeders van de Candelaria: 25 jaar op zoek naar de waarheid

Op 16 maart vierde Madres de La Candelaria haar 25-jarig bestaan met een bijeenkomst in Museo Casa de Memoria in Medellín. De viering heette ‘Altijd woensdag om twaalf uur’, als eerbetoon aan hun wekelijkse protest in het atrium van de Nuestra Señora de la Candelaria-kerk in Medellín. Aanwezig waren leden van de organisatie en flink wat van de mensen die hen gedurende deze tijd hebben gesteund.

Lees meer
De jungle in de Colombiaanse literatuur

De jungle in de Colombiaanse literatuur

Het is dit jaar precies honderd jaar geleden dat José Eustasio Rivera (1888 – 1928) La vorágine publiceerde, een roman waarin de Colombiaanse jungle de hoofdrol speelt en die tegenwoordig tot de canon van de Colombiaanse literatuur behoort. En dus ook verplichte lectuur op de middelbare scholen in Colombia en dat heeft het imago van de roman niet veel goed gedaan. La vorágine (vrij vertaald: De maalstroom) staat voor moeilijk, weinig toegankelijk proza, in ieder geval lectuur die een scholier niet voor z’n plezier leest.

Lees meer
Griselda Blanco, de Zwarte Weduwe

Griselda Blanco, de Zwarte Weduwe

Griselda Blanco (1943-2012) was een van de meest gewelddadige drugshandelaren in de Colombiaanse maffiageschiedenis. Ze had de naam een gewetenloze moordenaar te zijn en verschillende vendetta’s te hebben veroorzaakt, zowel in Colombia als in het Miami rond 1980, de jaren van Miami Vice. Ze werd omschreven als zeer bezitterig en extreem jaloers, op het randje van het abnormale. Ook zou ze honderden doden op haar geweten hebben, onder wie haar drie echtgenoten, vandaar haar bijnaam Zwarte Weduwe.

Lees meer

Blijf op de hoogte

Adverteren op onze website?

Dat kan! Tegen een scherp tarief plaatsen wij uw advertentie.

Ontvang onze nieuwsbrief

Schrijf u in en ontvang onze digitale nieuwsbrief met een overzicht van onze nieuwe artikelen.

Volg ons op social media

Wees als eerste op de hoogte van nieuwe artikelen en deel artikelen met uw netwerk.

Share This