Column Colombia

Honderd Jaar Onzekerheid

12 mei 2015

Nico Verbeek

Vorige week eindigde in Bogotá de jaarlijkse Feria del Libro (Boekenbeurs), waar elk jaar een ander land centraal staat. Dit jaar was dat een land dat niet op de landkaart te vinden is, een land dat nog nooit een schrijver heeft afgeleverd en waar, zover bekend, ook nooit een boek is gedrukt. Het is Macondo, een fictieve plaats uit een van de boeken van de vorige jaar overleden Nobelprijswinnaar Gabriel García Márquez. Als eerbetoon aan hem stonden hij en zijn boeken centraal op de boekenbeurs van dit jaar.

In het Macondo van Honderd Jaar Eenzaamheid gebeurde allerlei vreemde dingen, die niet met de ‘normale’ logica te bevatten zijn. Een plaag van gele vlinders, personen die spontaan naar de hemel opstijgen, een kolonel die een fusilleringspeleton overleeft, een geslacht dat met een varkensstaart wordt opgescheept.

Maar het magisch realisme ging gewoon nog even door op de boekenbeurs. Een zeldzame uitgave van een eerste druk van Honderd Jaar Eenzaamheid, die samen met andere bijzondere exemplaren uit het oeuvre van García Márquez in een glazen vitrine stond tentoongesteld, werd midden op de dag, temidden van duizenden bezoekers gestolen. Geen enkele camera had de roof weten vast te leggen, het slot van de vitrine was niet geforceerd, kortom… Welke magische kracht was hier aan het werk geweest? Een nieuw raadsel was geboren.

De roof van dit collectors item, eigendom van boekenhandelaar Alvaro Castillo en persoonlijk ondertekend door de schrijver, was een smet op een verder als zeer succesvol omschreven boekenfeest. De verkopen waren opnieuw gestegen en het aantal bezoekers was ook weer hoger dan het jaar ervoor. Dus was het jammer dat de media vooral stil stonden bij dat ene vlekje op het blazoen. De mysterieuze roof van dit historische exemplaar.

En zoals altijd gebeurt bij een dergelijk geval, willen de verantwoordelijke autoriteiten laten zien dat ze erg efficiënt kunnen optreden. In een persconferentie liet officier van justitie Juan Vicente Valbuena weten ‘dat het Openbaar Ministerie een uitputtend onderzoek is begonnen om de verantwoordelijkheid van de roof vast te stellen (…) Het ontvreemden van dit werk van GGM is een aanslag op het culturele erfgoed van het land.’ En hij voegde er ook nog aan toe de verantwoordelijken gevangenisstraffen tegenmoet kunnen zien van zes tot maar liefst 20 jaar.

Ook weer zo Macondiaans. Twintig jaar gevangenis voor het roven van een boek. En dan te bedenken dat in dezelfde week Emilio Tapia, een louche aannemer die Bogotá voor miljarden oplichtte in een bouwfraude-schandaal, hooguit drie jaar cel krijgt opgelegd en dat een paramilitaire commandant die talrijke massamoorden op z’n naam heeft, na slechts acht jaar de gevangenis mocht verlaten.

Nagekomen bericht. Het boek is terecht. Gevonden in de wijk La Perseverancia in Bogotá. De daders zijn niet gepakt. Toch wist de politie te melden dat ze van plan waren het boek in het buitenland te verkopen – logisch, want in Colombia zelf is het boek ‘gebrandmerkt’. De dieven dachten er 120 miljoen (45.000 euro) voor te kunnen vangen.

Gerelateerde berichten

Grensoverschrijdend gedrag in de jungle

Grensoverschrijdend gedrag in de jungle

Andres Felipe Pérez was twaalf jaar oud, had terminale kanker en smeekte in een video aan de commandanten van de FARC-guerrilla om zijn laatste dagen met zijn vader door te mogen brengen. Die vader was politieagent José Norberto Pérez en die was een jaar ervoor ontvoerd door de guerrilla. De commandanten van de FARC waren niet gevoelig voor de smeekbede en de jongen stierf zonder zijn vader te zien, in december 2001. De wanhopige agent zelf werd een paar maanden later door de guerrilla doodgeschoten, toen hij het kampement waar hij werd vastgehouden, probeerde te ontvluchten.

Lees meer
Het verloren paradijs

Het verloren paradijs

Die middag is er geschreeuw te horen in de buurt van de finca. Bevelen die worden gegeven, iemand die iets onverstaanbaars terug schreeuwt. De honden beginnen te blaffen. Ik steek de machete achter m’n broekriem en loop het bos in. Al snel ben ik bij de grens van de finca met die van de buren. Het prikkeldraad ligt op de grond, de palen zijn verrot. Verderop zie ik drie mannen met oranje gekleurde hesjes staan bij een geel statief met daarop een apparaat dat op een camera lijkt.

Lees meer

Blijf op de hoogte

Adverteren op onze website?

Dat kan! Tegen een scherp tarief plaatsen wij uw advertentie.

Ontvang onze nieuwsbrief

Schrijf u in en ontvang onze digitale nieuwsbrief met een overzicht van onze nieuwe artikelen.

Volg ons op social media

Wees als eerste op de hoogte van nieuwe artikelen en deel artikelen met uw netwerk.

Share This