Column Colombia

Het concept van de Edele Wilde

11 augustus 2011

Nico Verbeek

In de tijd van de Verlichting, in de achtiende eeuw, ontstond het geïdealiseerde beeld van de ‘bon sauvage’ ofwel de ‘edele of goede wilde’, met name in de filosofie van J.J. Rousseau. Het kwam er op neer dat beschaving en voortuitgangsgeloof niet altijd leiden tot geluk. Sterker nog, dat geluk en beschaving onverzoenbaar waren. Mensen die eenvoudig (en armoedig) leefden, zonder wetten, ambitie etc., leefden simpel maar gelukkig.

Ik heb nooit in dat concept geloofd (ben je per definitie ‘goed’ omdat je arm bent?), vooral sinds ik hier een finca, een boerderijtje op het platteland, bezit. Ik woon in Medellin en ben door de afstand alleen in de weekeinden op die finca. Door de week worden mijn zaken daar (koffie plukken, dieren verzorgen) waargenomen door een opzichter. In de zeven jaar dat ik de finca heb, heb ik al evenzoveel opzichters versleten en de ene is nog slechter dan de andere. Ik betaal ze een volledig loon, maar tijdens mijn afwezigheid gaan ze rustig werken op andere finca’s. Ze stelen, ze liegen en het gaat hen er alleen om zoveel mogelijk geld te slaan uit hun patrón.

De laatste opzichter maakte het nog wel het allerbontst. Twee weken geleden besloot ik mijn finca te verkopen. Ik kon de financiële lasten niet meer opbrengen en toen een buurman een redelijk bod deed, heb ik meteen toegehapt. Het contract met mijn opzichter zou echter pas een maand later aflopen en dus bood ik hem een bepaald geldbedrag aan om hem ‘schadeloos’ te stellen.

Maar hij rook geld. Dus begon hij een heel verhaal op te hangen dat hij de volgende koffieoogst zou missen (ik had hem een deel van de oogst beloofd) en dat ik hem die dus moest vergoeden. En dat terwijl ik zelf nooit van die oogst zou kunnen profiteren, aangezien ik de finca verkocht had. Die logica begreep, of beter gezegd, wilde de man niet begrijpen.

Uit ervaring weet ik inmiddels dat het weinig zin heeft om te proberen je van je goede kant te laten zien. Ik heb mijn opzichters vaak geld geleend (dat uiteraard nooit werd terugbetaald), koelkasten cadeau gedaan, meubels, huisraad, en weet ik allemaal wat, maar dergelijke filantropische acties worden nooit gewaardeerd. Ze worden alleen uitgelegd als een teken van zwakte van jouw kant en het is voor hen alleen maar een reden om hun eisen nog hoger op te schroeven.

Dat gebeurde dus ook met Honorio (wat zegt een naam?), mijn laatste opzichter, die ik al een koelkast had geschonken, een fornuis, en een flinke buidel met geld. Na ontvangst van dat geld vertrok hij onmiddelijk naar het dorp en zette het twee dagen lang op een zuipen. Ik neem dus aan dat hij al het geld er doorheen heeft gedraaid. Nu heb ik weinig zin meer om terug te keren naar de finca, want ik weet zeker dat hij me dan opnieuw zal aanklampen en om nog meer geld zal bedelen. In feite gaat het om regelrechte afpersing. Ik heb me voorgenomen er niet op in te gaan, met het risico dat de man een of andere louche semi-criminele advocaat inschakelt en me gaat aanklagen. Ik denk dat ik het risico maar neem…

Gerelateerde berichten

Grensoverschrijdend gedrag in de jungle

Grensoverschrijdend gedrag in de jungle

Andres Felipe Pérez was twaalf jaar oud, had terminale kanker en smeekte in een video aan de commandanten van de FARC-guerrilla om zijn laatste dagen met zijn vader door te mogen brengen. Die vader was politieagent José Norberto Pérez en die was een jaar ervoor ontvoerd door de guerrilla. De commandanten van de FARC waren niet gevoelig voor de smeekbede en de jongen stierf zonder zijn vader te zien, in december 2001. De wanhopige agent zelf werd een paar maanden later door de guerrilla doodgeschoten, toen hij het kampement waar hij werd vastgehouden, probeerde te ontvluchten.

Lees meer
Het verloren paradijs

Het verloren paradijs

Die middag is er geschreeuw te horen in de buurt van de finca. Bevelen die worden gegeven, iemand die iets onverstaanbaars terug schreeuwt. De honden beginnen te blaffen. Ik steek de machete achter m’n broekriem en loop het bos in. Al snel ben ik bij de grens van de finca met die van de buren. Het prikkeldraad ligt op de grond, de palen zijn verrot. Verderop zie ik drie mannen met oranje gekleurde hesjes staan bij een geel statief met daarop een apparaat dat op een camera lijkt.

Lees meer

Blijf op de hoogte

Adverteren op onze website?

Dat kan! Tegen een scherp tarief plaatsen wij uw advertentie.

Ontvang onze nieuwsbrief

Schrijf u in en ontvang onze digitale nieuwsbrief met een overzicht van onze nieuwe artikelen.

Volg ons op social media

Wees als eerste op de hoogte van nieuwe artikelen en deel artikelen met uw netwerk.

Share This