Een week geleden kwam er een einde aan de zogenaamde World Games, de Wereldspelen, een internationaal sporttoernooi dat één keer in de vier jaar wordt gehouden en waar sporten op het programma staan die bij de Olympische Spelen (nog) niet in aanmerking komen. Salsadansen, squash, rolschaatsen en ook touwtrekken stonden hier even in de schijnwerpers, waarbij ik er overigens achter kwam dat wij – Nederland – in die laatste sport op de eerste plaats staan in de wereld!
Die Wereldspelen werden gehouden in Cali, de derde Colombiaanse stad en ongetwijfeld de meest ‘sportminnende’ stad van het land. Aan sportaccommodaties is hier geen gebrek en de logistiek, veiligheid en algehele organisatie van het evenement werden alom geprezen. Toch veranderde deze alternatieve Olympiade in de risee van de internationale sportgemeenschap, precies op het moment dat de eerste medailles werden uitgedeeld.
Want de sporters konden hun ogen nauwelijks geloven toen ze naar hun medaille keken en daar duidelijk zagen staan: WORD games, in plaats van WORLD games. Maar één lettertje minder, maar wel een wereld van verschil wat betreft de betekenis. De organisatie putte zich uit in excuses en liet meteen een communiqué uitgaan. Daarin legde ze in prachtige ambtenarentaal uit dat “tijdens het fabricageproces van de teksten op de medailles die zijn bestemd als beloning van de Wereldspelen ongewild een fout is geslopen, waarvoor deze organisatie haar excuses aanbiedt aan de beloonde atleten. De vergissing zal echter op geen enkel moment de waarde van de medaille noch de verdienste van de triomf aantasten en de nodige correctieven zullen worden genomen om het probleem te verhelpen.”
Daarna volgde een dagenlange discussie over wie verantwoordelijk was voor deze enorme blunder. De organisatie van de spelen gaf de schuld aan de fabrikant van de medailles uit Bogotá, die op zijn beurt de bal terugspeelde naar Cali. Dat er iemand ergens een fout heeft begaan is wel duidelijk, maar wat je als buitenlander maar moeilijk kan geloven is dat niemand, echt niemand, in de periode dat het ontwerp van de medaille circuleerde een dergelijke vergissing heeft opgemerkt. Want er zullen toch heel wat mensen zijn geweest die de ‘Word Games’ onder ogen hebben gekregen. De oplossing die werd gevonden, was om met een laser een ‘l’ aan het woord ‘word’ toe te voegen.
In Colombia zijn de laatste jaren de buitenlandse investeringen enorm toegenomen en ook wil het land naar alle uithoeken van de wereld haar producten exporteren. De huidige regering heeft de laatste drie jaar maar liefst veertien vrijhandelsverdragen gesloten en op scholen, universiteiten en in bedrijven wordt het belang van de wereldtaal Engels onderstreept. De president, de ministers, de ambtenaren, de scholen, de media, iedereen kauwt het elkaar na: Engels spreken is een ‘must’ en onmisbaar voor Colombia’s rol in een internationale toekomst. Helaas loopt de realiteit nog een beetje achter bij de wens, zo liet de flater in Cali ongewild aan de hele WORLD zien.
