De onderhandelingen van het handelsverdrag tussen de EU en Mercosur duurden 20 jaar en nu blijkt ook de politieke goedkeuring uiterst moeizaam te verlopen. Hoewel er veel op het spel staat, onttrekt dit proces zich goeddeels aan het zicht. La Chispa dook er in en verhaalt over klimaatzorgen, Chinese invloed, ondemocratische achterdeurtjes binnen de EU, en opmerkelijke rollen voor Oostenrijk én de Braziliaanse president Bolsonaro.
De geopolitieke impact van China in Latijns Amerika, en de uitholling van de rechtsstaat in een flink aantal landen, waren de onderwerpen tijdens een publieksdebat over Latijns Amerika op 25 oktober. Organisatoren en sprekers riepen Nederland en de EU op tot grotere betrokkenheid bij Latijns Amerika. Betrokkenheid die niet alleen om handel draait, maar ook om het verdedigen van fundamentele vrijheden en die polarisatie moet voorkomen.
Bolivia en eten, dan denk je al snel aan de aardappel, wel duizenden verschillende soorten. Maar er wordt meer verbouwd in dit land met drie klimaatzones, waardoor de keuken kan beschikken over een grote diversiteit aan ingrediënten. Toch is Bolivia nog weinig internationaal bekend vanwege zijn keuken of topkoks. In 2013 opende restaurant Gustu z’n deuren in La Paz, opgericht door de culinair ondernemer van een van ´s werelds toprestaurants, Noma uit Denemarken. Heeft dit tot nieuwe ontwikkelingen geleid in de Boliviaanse keuken?
Elk land is wel ergens goed in of produceert of exporteert ergens het meeste van. Zo is Nederland bijna altijd wereldkampioen korfbal en consumeert men in Argentinië meer rundvlees per persoon dan elders. Bolivia heeft een ander wereldrecord: het is de grootste producent en exporteur van paranoten.
Al voor de komst van de Inca rond 1430 hadden Andesbewoners een succesvol ‘verticaal’ economisch systeem ontwikkeld. Daarbij maakten ze creatief gebruik van de mogelijkheden van de uiteenlopende hoogte- en klimaatzones. Op basis van wederkerigheid droegen bewoners van de verschillende zones bij aan een zelfvoorzienende economie met een gevarieerd voedselpakket. Grote voorraden konden in slechte tijden hongersnood voorkomen. Met de Spaanse kolonisatie kwam een einde aan dit unieke systeem.
De Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO, of OECD in het Engels) staat bekend als de ‘club van rijke landen’. Van oudsher stimuleert zij landen in met name het Noord-Atlantisch gebied hun sociaaleconomisch beleid op elkaar af te stemmen. Vrije handel wordt door de OESO niet alleen gezien als doel maar ook als middel om de economieën van de lidstaten te laten groeien en daarmee de welvaart van de inwoners te doen toenemen. Democratie en goed bestuur zijn voorwaarden voor ontwikkeling. Sinds het einde van de Koude Oorlog breidt de organisatie zich buiten het Noord-Atlantisch gebied vooral uit in Latijns-Amerika en werd Mexico als eerste ‘voormalige Derde Wereldland’ in 1994 volwaardig lid. In dit artikel wordt ingegaan op de uitbreiding van de OESO met drie Latijns-Amerikaanse landen, Chili, Colombia en binnenkort Costa Rica.
De Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO, of OECD in het Engels) staat bekend als de ‘club van rijke landen’. Van oudsher stimuleert zij landen in met name het Noord-Atlantisch gebied hun sociaaleconomisch beleid op elkaar af te stemmen. Vrije handel wordt door de OESO niet alleen gezien als doel maar ook als middel om de economieën van de lidstaten te laten groeien en daarmee de welvaart van de inwoners te doen toenemen. Democratie en goed bestuur zijn voorwaarden voor ontwikkeling. Sinds het einde van de Koude Oorlog breidt de organisatie zich buiten het Noord-Atlantisch gebied vooral uit in Latijns-Amerika en werd Mexico als eerste ‘voormalige Derde Wereldland’ in 1994 volwaardig lid. In dit artikel wordt ingegaan op de achtergronden van de OESO en de toetreding van Mexico tot deze ‘eliteclub’.
In de jaren zeventig van de vorige eeuw was het kleine El Salvador de vierde koffieproducent ter wereld. Die tijden zijn voorbij, vooral door schade veroorzaakt door de burgeroorlog tussen 1979 en 1992, en door concurrentie van andere, goedkopere koffielanden. Toch staat het land nog steeds op de 19e plek van koffieproducerende landen met ongeveer 1 procent van ’s werelds koffieproductie. De koffieproductie heeft bovendien de basis gelegd van de relatief sterke en diverse Salvadoraanse economie.
Op de Dominicaanse Republiek wordt Larimar, een van de zeldzaamste edelstenen ter wereld gedolven. Pas in 1974 werd de steen (her)ontdekt en de vinder van de steen Miguel Méndez bedacht de naam Larimar, een combinatie van de naam van zijn dochter Larissa, koosnaam Lari, en mar het Spaanse woord voor zee. Sieraden van Larimar en barnsteen, dat hier ook gevonden wordt, zijn populair bij toeristen. Betere arbeidsomstandigheden voor de mijnwerkers en een opleiding tot steenbewerker moeten bijdragen aan de reputatie van de steen en de toekomst voor de lokale bevolking.
Hoe het Boliviaanse economische succes het ongelijk van critici bewees Werknemers van de Braziliaanse oliegigant Petrobas stonden raar te kijken toen 1 mei 2006 het Boliviaanse leger plotseling voor de poorten van het bedrijf stond. Verschillende energiebedrijven,...
Interview met de Guatemalteekse architecte Jessica María Bethancourth España die bouwtechnieken uit haar geboorteland en uit Nederland combineert met duurzame materialen en moderne inzichten.
China of Taiwan: een ingewikkelde keuze Het straatarme Haïti heeft miljarden dollars nodig voor sociaaleconomische investeringen. Taiwan wil wel 150 miljoen dollar lenen. Maar is het niet beter om bij China aan te kloppen voor steun en in ruil daarvoor met Taiwan te...
Braziliaanse politicologe Cristina Pecequilo over Braziliaans-Chinese betrekkingen De fors toegenomen handel met China heeft Brazilië niet gebracht wat het had gehoopt. In plaats van een gelijkwaardige relatie heeft het Brazilië nieuwe afhankelijkheid opgeleverd. Dat...
Groeiende, maar nog beperkte, handel tussen Latijns Amerika en India Wordt handel met India Latijns Amerika’s Next Big Thing? Dat lijkt er nog niet op. Die handel is sinds 2000 flink gegroeid, maar loopt nog ver achter bij die met China. Bij de import uit India vallen...
Zuid-Amerikaanse wijn blijft zich vernieuwen Chileense en Argentijnse wijn staat bekend als standaardwijn met een goede prijs-kwaliteitverhouding. Nu komt Zuid-Amerika ook met kwaliteitswijnen en grotere diversiteit aan wijnen en regio’s. Zo wordt er steeds meer en...
Multinationals als Monsanto hebben de regie in handen bij het ontwikkelen van de landbouw in Latijns Amerika. Deze regio biedt enorme kansen voor de expansie van landbouw en het ontwikkelen van biotechnologie. Veel mensen verzetten zich echter tegen Monsanto en vergelijkbare bedrijven, omdat ze schade toebrengen aan de gezondheid van mensen, het milieu, de gewassen en de boerenbedrijven.
De landbouwproductiviteit in Cuba laat veel te wensen over. Het land voert 70 procent van het benodigde voedsel in. Oorzaken zijn bureaucratie, falende logistiek in opslag en transport. Ondanks toegezegde economische hervormingen door president Raúl Castro, gebeurt er nog weinig. Eerder is sprake van afremming van de economische groei en blijven investeringen in de private sector achterwege.
Sojateelt in Paraguay. Lokale boer betaalt hoogste prijs voor het ‘groene goud’. In Paraguay wordt steeds meer verdiend aan de productie van soja. Braziliaanse immigranten zijn de belangrijkste producenten. Met hun kennis en technologie hebben ze de sojaproductie in Paraguay een boost gegeven, en Paraguay omarmt hun komst. Maar de economische groei en de verdiensten hebben een keerzijde: om plaats te maken voor de sojavelden moeten de lokale boerengemeenschappen en inheemse bevolkingsgroepen wijken. Vaak met geweld. Het milieu wordt flink verontreinigd, het land ontbost, en de gezondheid van mensen worde bedreigd door de zware pesticiden. De productie van het ‘groene goud’, zoals soja in Paraguay wordt genoemd, wordt overschaduwd door mensenrechtenschendingen en corruptie.
Venezuela voelt voor Nederland niet echt als ‘buurland’, maar de Carabische delen van het Koninkrijk zijn vlakbij, en de Nederlandse ambassade in Caracas zorgt voor hun diplomatieke vertegenwoordiging. In een interview vertelt de tweede man, Jan Willem le Grond, over het leven in het onveilige Caracas en het werk van de ambassade. Nederland spreekt, vooral in EU-verband het Venezuela van de Bolivariaanse revolutie aan over mensenrechten en overlegt met de koninkrijkslanden over de mogelijke komst van Venezolaanse economische vluchtelingen. Le Grand benadrukt het belang van persoonlijke relaties voor het diplomatieke werk.
Al twee jaar krimpt de economie in Latijns Amerika. Vooral Zuid-Amerika heeft last van de dalende wereldhandel en de daling van de grondstofprijzen op de wereldmarkt. Door begrotingstekorten bezuinigen regeringen. Armoede en ongelijkheid nemen weer toe. Voor herstel is aanpak van belastingontduiking essentieel.
Dat kan! Tegen een scherp tarief plaatsen wij uw advertentie.
Schrijf u in en ontvang onze digitale nieuwsbrief met een overzicht van onze nieuwe artikelen.
Wees als eerste op de hoogte van nieuwe artikelen en deel artikelen met uw netwerk.